28ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΘΗΝΑΣ

 

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΑΡΧΩΝ

 

 

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι Σύνεδροι,

Η χώρα μας, ο λαός, κυρίως οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και τα μη προνομιούχα κοινωνικά στρώματα, βιώνουμε εδώ 3 χρόνια την αδικία, την ανισότητα και την βαρβαρότητα των μνημονιακών πολιτικών που επιβλήθηκαν από τους εκπροσώπους των δανειστών και των λεγόμενων «αγορών» και τις αποδέχθηκαν και εφάρμοσαν οι κυβερνώντες, στα πλαίσια της επιβολής της νεοφιλελεύθερης αντίληψης και των πολιτικών που απορρέουν από αυτή την αντίληψη στην Ε.Ε.

Η οικονομική κρίση αποτελεί το άλλοθι του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού προκειμένου να αλώσουν τις εργασιακές σχέσεις, το κοινωνικό κράτος και να επιβάλλουν την «θατσερικού» τύπου αντίληψη της λιτότητας  στην Ευρώπη, στην Ευρωζώνη, με έμφαση στις χώρες του νότου οι οποίες ιστορικά ήταν οι οικονομίες εκείνες που με αποικιοκρατικούς όρους δεχόντουσταν την αφαίμαξη των πόρων τους από τις ισχυρές οικονομικά χώρες του βορρά.

Οι εργαζόμενοι της Αθήνας βιώνουμε με έντονα χαρακτηριστικά το αποτέλεσμα των πολιτικών αυτών. Στις στρατιές των ανέργων – οι οποίοι δεν είναι στατιστικοί δείκτες, αλλά είναι ανθρώπινες ζωές -  η Αττική καταγράφει πλέον το μεγαλύτερο αριθμό ανεργίας. Οι συνάνθρωποί μας που χάνουν τη στέγη τους και μένουν στο δρόμο πολλαπλασιάζονται με δραματικούς ρυθμούς, οι άποροι και οι φτωχοί το ίδιο. Πολλά νοικοκυριά στερούνται βασικών ειδών καθημερινής ανάγκης και διατροφής, ακόμα και ηλεκτρικού ρεύματος. Αξιοπρεπείς χθεσινοί συνάδελφοί μας, σημερινοί άνεργοι, εξασφαλίζουν στοιχειώδη διατροφή από τα συσσίτια αλληλεγγύης, ενώ η σκληρή πραγματικότητα των υποσιτισμένων παιδιών στα σχολεία δεν είναι πλέον σπάνιο γεγονός.  

Χιλιάδες εργαζόμενων αν και έχουν υποστεί δραματικές μειώσεις στους μισθούς και τα μεροκάματά τους, αν και υποχρεώνονται να εργάζονται με ελαστικές, άτυπες και παράνομες μορφές απασχόλησης, επιπρόσθετα είναι και απλήρωτοι, επιβεβαιώνοντας ότι οι εργοδότες δεν έχουν κανένα όριο και κανέναν φραγμό μπροστά στα κέρδη τους.

Οι συνθήκες ζωής των εργαζόμενων στην Αθήνα και ευρύτερα στην Αττική έχουν χειροτερέψει και σε άλλους τομείς, οι οποίοι συναρτώνται ή είναι αποτέλεσμα της κρίσης.

Το ακριβό εισιτήριο στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς καθιστά τη μετακίνηση για τα εισοδήματα χιλιάδων εργαζόμενων, αλλά κυρίως για τους άνεργους, μια ακριβή υπόθεση.

Η Δημόσια υγεία λειτουργεί υποβαθμισμένα λόγω έλλειψης ιατρικού, νοσηλευτικού προσωπικού και λόγω έλλειψης ιατρικών υλικών, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο όλους εμάς που δεν έχουμε τη δυνατότητα να νοσηλευτούμε σε πολυτελείς και πλήρως στελεχωμένες και εξοπλισμένες ιδιωτικές κλινικές.  

Η δυνατότητα να έχουν θέρμανση τα σπίτια και να ζεσταίνονται τα μέλη των οικογενειών μας, για τα περισσότερα νοικοκυριά είναι αποκλεισμένη, ενώ πολλές «εναλλακτικές» και «φθηνές» μέθοδοι θέρμανσης βλάπτουν το οικιακό περιβάλλον, αλλά και επιβαρύνουν το περιβάλλον του λεκανοπεδίου στο οποίο ζούμε και εργαζόμαστε, με ότι αυτό συνεπάγεται στην υγεία του κοινωνικού συνόλου.

Οι τιμές στα καταναλωτικά προϊόντα και υπηρεσίες όχι μόνο δεν ακολουθούν τον αποπληθωρισμό των εισοδημάτων των εργαζομένων, αλλά αντίθετα δεν έχουν σταματήσει να αυξάνονται. Έτσι η ακρίβεια τρώει σαν σαράκι το εναπομείναν πενιχρό οικογενειακό μας εισόδημα και στερεί ολοένα και πιο πολύ σε όλο και περισσότερες οικογένειες βασικά αγαθά καθημερινής ανάγκης και διατροφής.

Η φορολόγηση είναι άδικη και μονοδιάστατη. Τα έσοδα του κράτους μέσα από τη φορολογία εισπράττονται για μια ακόμα φορά από όλους εκείνους που έχουν τη μικρότερη φοροδοτική ικανότητα, ενώ οι έχοντες και κατέχοντες μόνιμα φοροδιαφεύγουν, φοροκλέπτουν και πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους σε φορολογικούς παραδείσους.

Τον πολυνόμο που 168 βουλευτές ψήφισαν την Κυριακή των Βαϊων (28-4-2013) έδωσε ένα ακόμα κτύπημα σε εμάς τους εργαζόμενους. Μετά την, επί της ουσίας, κατάργηση των Σ.Σ.Ε. και τον προσδιορισμό του κατώτατου μισθού με τεχνοκρατικούς όρους και όχι με όρους αναγκών των εργαζομένων, η κυβέρνηση νομοθέτησε τον ανώτερο (!!) μισθό για τους άνεργους και ο οποίος αποτελεί προπομπό του νέου κατώτερου μισθού που θα νομοθετήσουν. Εκφυλίζοντας την έννοια της κοινωνικής εργασίας και απαξιώνοντας κάθε κοινωνική προσπάθεια στη συνείδηση των πολιτών, επιβάλλουν ανώτερο μισθό για όσους προσφέρουν «κοινωνική» εργασία 490 € (427 € για τους κάτω των 25 ετών), χωρίς άλλα δικαιώματα.

Με τον ίδιο πολυνόμο, άνοιξαν τη πόρτα των απολύσεων σε δημόσιο, ευρύτερο δημόσιο τομέα και ΔΕΚΟ. Οι στρατιές των ανέργων θα μεγαλώσουν. Σημασία δεν έχει από πού είσαι άνεργος απολυμένος. Σημασία έχει ότι όσο πληθαίνουν οι άνεργοι τόσο ευτελίζουν την αξιοπρεπή και με δικαιώματα εργασία. Τόσο η φτώχεια αγγίζει όλο και περισσότερους. Δομές του κράτους θα εκχωρηθούν στους ιδιώτες και μεθοδευμένα θα αλωθούν και τα τελευταία εργασιακά δικαιώματα των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα. Ήδη ετοιμάζονται να καταργήσουν την κυριακάτικη αργία, μετατρέποντας την εργασία σε σκλαβιά.

Μετά τα χρηματιστηριακά παιχνίδια των αποθεματικών των ασφαλιστικών μας ταμείων, τα δομημένα ομόλογα και το κούρεμα, τώρα με τον πολυνόμο δίνουν το δικαίωμα στους εργοδότες για καταβολή μειωμένων έως και μηδενικών ασφαλιστικών εισφορών, γεγονός που θα κάνει τα ταμεία να μη μπορούν να παρέχουν υγειονομικές υπηρεσίες αλλά και συντάξεις.

Με λίγα λόγια, το αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής των μνημονίων και των συμπληρωματικών  προς αυτά νόμων, είναι να γίνονται οι φτωχοί φτωχότεροι, οι πλούσιοι πλουσιότεροι και η πολυπληθής μεσαία τάξη να εντάσσεται ή να απειλείται από την φτώχεια.

Η ΠΑΣΚΕ - Συνεργαζόμενοι Αθήνας και οι συνεργαζόμενες δυνάμεις, η συνεπής παράταξη των εργαζομένων στα συνδικάτα της Αθήνας και στο Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας, έχει σταθερό στόχο την υπεράσπιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης, όπου δρα, αγωνίζεται και προασπίζει τα συμφέροντα του κόσμου της μισθωτής εργασίας.

Έχει επίσης στόχο την Ταξική αφύπνιση, την ένωση των δυνάμεων της εργασίας ανεξάρτητα από κλάδο ή τομέα απασχόλησης, ειδικότητα ή ιδιότητα εργαζόμενου.

Η  ΠΑΣΚΕ Αθήνας και οι συνεργαζόμενες δυνάμεις, με τη ψήφο των εργαζόμενων βρέθηκε στην πρωτοπορία του Ε.Κ.Α. αλλά και των αγώνων των εργαζομένων της Αθήνας και με βάση αυτή της τη δράση, έντιμα καταθέτει στο 28^ο Συνέδριο Ε.Κ.Α. τον απολογισμό δράσης για την τριετία 2010 – 2013. Με πίστη, όραμα, αρχές και συνέπεια στις ιδεολογικές μας αρχές, η παράταξη θα διαμορφώσει το αγωνιστικό πλαίσιο   για την ερχόμενη τριετία που θα είναι ακόμα δυσκολότερη για τον κόσμο της εργασίας, του μόχθου και της προσφοράς.

Από το πρώτο μνημόνιο η ΠΑΣΚΕ - Συνεργαζόμενοι Ε.Κ.Α. έχει με δημόσιες παρεμβάσεις αναδείξει, όχι μόνο την αντίθεσή της στην βαρβαρότητα των πολιτικών αυτών που τα μνημόνια επέβαλλαν, αλλά κατέθεσε και τις εναλλακτικές προτάσεις που θα έδιναν προοπτική ανάπτυξης της χώρας και παραγωγικής ανασυγκρότησης με κοινωνική δικαιοσύνη και δίκαιο καταμερισμό των βαρών. Άλλωστε, η καλά και από χρόνια σχεδιασμένη οικονομική κρίση είναι πολιτική επιλογή συγκεκριμένων πολιτικών δυνάμεων, η οποία επιλογή υπηρετεί τα συμεφέροντα και τα κέρδη του ασύδοτου παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου. Η κρίση λειτουργεί ως Δούρειος Ίππος προκειμένου να αλωθούν τα εργασιακά δικαιώματα σε όλη την Ευρώπη και να αναπτυχθούν Ειδικές Οικονομικές Ζώνες με φθηνή εργασία χωρίς δικαιώματα, ασιατικού και βαλκανικού τύπου, εντός της Ευρωζώνης.

Η αντίθεσή μας στα μνημόνια δεν είναι πρόσκαιρη, ευκαιριακή και ούτε την εκφράσαμε για να πούμε ότι κάναμε το καθήκον μας.  Έχουμε αναλύσει την σκληρή πραγματικότητα, ξέρουμε τι θέλουν να επιβάλλουν και γνωρίζουμε ότι χρειάζονται μακροχρόνιοι και επαναλαμβανόμενοι Αγώνες για να ανατραπεί ο αρνητικός για τους εργαζόμενους συσχετισμός που έχει διαμορφωθεί στο δίπολο «εργασία – κεφάλαιο».

Πρωτοστατήσαμε σε μεγάλες κλαδικές και γενικές απεργιακές κινητοποιήσεις. Προσπαθήσαμε να σφυρηλατήσουμε την ενότητα των δυνάμεων των Συνδικάτων, τον συντονισμό δράσεων και την ανάπτυξη της Αλληλεγγύης.

Προκηρύξαμε και συντονίσαμε μαζί με τα Εργατικά Κέντρα Πειραιά, Ελευσίνας και Λαυρίου 24ωρη Παναττική - Πανεργατική Απεργία, για να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στην αποδόμηση και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων σε μια σειρά από μεγάλες επιχειρήσεις της Αθήνας καθώς και για τις τακτικές εκφοβισμού των εργαζόμενων σε αυτές από την πλευρά της εργοδοσίας.

Με πρωτοβουλία και πρόταση της ΠΑΣΚΕ – Συνεργαζόμενοι  του Ε.Κ.Α., βρεθήκαμε στις γειτονιές της Αθήνας μοιράζοντας ανακοινώσεις που ενημέρωναν τους συνάδελφους – εργαζόμενους για τα δραματικά αποτελέσματα της, σε βάρος μας, πολιτικής των μνημονίων και πραγματοποιήσαμε  συγκεντρώσεις σε Περιστέρι και Ν. Ιωνία.

Με την πλειοψηφία στο Δ.Σ. του Ε.Κ.Α. και μέσα από την καθημερινή μας λειτουργία, συμπαρασταθήκαμε και προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο αλληλεγγύης ανάμεσα σε Σωματεία, Συλλόγους και εργαζόμενους που δοκιμάστηκαν από τις άγριες πολιτικές της τρόϊκα και των κυβερνήσεων. Δεν διαχωρίσαμε τα Σωματεία αυτά ή τους εργαζόμενους σε «δικούς μας» και «των άλλων». Οι παρεμβάσεις μας έγιναν χωρίς διακρίσεις και κομματικούς διαχωρισμούς.

Η ΠΑΣΚΕ – Συνεργαζόμενοι Αθήνας είχε και έχει ξεκάθαρη θέση αλλά και στάση. Με σαφήνεια είχαμε εναντιωθεί στις μνημονιακές πολιτικές που συμφώνησαν και εφάρμοσαν οι  εκάστοτε κυβερνήσεις (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Πικραμένου), καθώς και η σημερινή της τρικομματικής συγκυβέρνησης.  Είχαμε επίσης – πολύ πιο πριν - επισημάνει ότι η ένταξη σε επιτήρηση της χώρας επί υπουργίας Αλογοσκούφη και πρωθυπουργίας Καραμανλή έβαζε τη χώρα και τους εργαζόμενους σε περιπέτεια. Το πόσο δραματική θα ήταν αυτή η περιπέτεια, ίσως να μην το είχαμε αντιληφθεί ούτε εμείς.

Ταυτιζόμαστε αποκλειστικά και μόνο με τα συμφέροντα των εργαζομένων, αντιπαλεύουμε και αποκρούομε κάθε πολιτική που καταπατά, περιορίζει, ή καταργεί τα δικαιώματα μας.

Για την παράταξή μας δεν τελειώνουν όλα μέσα από έναν καταγγελτικό, αντιμνημονιακό λόγο. Αυτό είναι εύκολο και μπορεί να είναι και ευχάριστο για όσους ακούν το λόγο μας. Δεν είναι όμως καθόλου χρήσιμο για τους εργαζόμενους. Πιστεύουμε στην αναγκαιότητα των Αγώνων με όρους Εργατικού – Συνδικαλιστικού Κινήματος, στον συντονισμό των Αγώνων αυτών. Πιστεύουμε όμως και στην κατάθεση και τεκμηρίωση θέσεων και αναλύσεων προκειμένου η χώρα μας και η Εργατική Τάξη που εκπροσωπούμε να βγει από τον εφιάλτη της κρίσης, αλλά και για να θεμελιώσουμε μια κοινωνία με αρχές, ισονομία και δικαιοσύνη.

Ακόμα και αν δεχθούμε ότι θα υπάρξει ανάπτυξη με τους όρους της τρόϊκα και των μνημονίων, αυτή θα είναι στην κατεύθυνση της συσσώρευσης του πλούτου υπέρ του κεφαλαίου και σε καμιά περίπτωση δεν θα είναι στην κατεύθυνση της δίκαιης αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου στους εργαζόμενους και την κοινωνία, γενικότερα. Αυτή την ακριβώς ανάπτυξη «κτίζουν» αυτά τα χρόνια της κρίσης  οι «εργολάβοι» της νέο-φιλελεύθερης πολιτικής μέσα από τη λιτότητα και την εξαθλίωσή μας.

____________________

Οι αρχές, οι αξίες, η ιδεολογία μας παραμένουν σταθερές, αταλάντευτες. Αυτές μας «σφραγίζουν», μας συνενώνουν και δίνουν περιεχόμενο στη δράση μας.

Εμείς όλοι που δρούμε και είμαστε ενταγμένοι στη ΠΑΣΚΕ –Συνεργαζόμενοι του Ε.Κ.Α. ανήκουμε ιδεολογικά στο Προοδευτικό – Δημοκρατικό -Σοσιαλιστικό κίνημα της χώρας μας.

Προοδευτικό είναι να αγωνίζεσαι για να χαράξεις ένα δρόμο προς το καλύτερο για όλη την κοινωνία.

Δημοκρατικό είναι στον αγώνα αυτόν να σέβεσαι την πολυφωνία και να συνθέτεις όλες τις απόψεις.

Σοσιαλιστικό είναι να οραματίζεσαι και να παλεύεις για μια κοινωνία με επίκεντρο τον άνθρωπο.

Η παράταξή μας εκφράζει στα πλαίσια των διακηρυγμένων στόχων και αρχών της, τις δυνάμεις της μισθωτής εργασίας και επιδιώκει τη συγκρότηση ευρύτερων μετώπων και συμμαχιών με τους μη προνομιούχους, τις δυνάμεις του πνεύματος και του πολιτισμού αλλά και με κοινωνικές ομάδες και στρώματα (αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, νεολαία, μικροβιοτέχνες, επαγγελματίες κ.ά.). Οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι είναι κομμάτι μας, μέλη της εργατικής τάξης, είναι συναγωνιστές.

Δεν βάζουμε ιδεολογικές «ταμπέλες» στους εργαζόμενους συνάδελφούς μας. Είμαστε δίπλα τους σε κάθε Αγώνα και αγωνία τους.

Είμαστε ενάντια στις κυβερνητικές επιλογές των μνημονίων.

Γνήσια προσπαθούμε να εκφράσουμε και να οργανώσουμε τους πόθους και τις προσδοκίες των εργαζομένων.

Αυτή ήταν διαχρονικά η στάση μας, αυτή είναι σήμερα και αυτή θα και στο μέλλον.

Δεν είμαστε το κομματικό παράρτημα κανενός μέσα στα συνδικάτα.

Λειτουργούμε και καθοριζόμαστε με όρους παράταξης του εργατικού κινήματος που η δύναμη και οι δεσμεύσεις της πηγάζουν αποκλειστικά και μόνο από τη θέληση και τα συμφέροντα της πιο προοδευτικής κοινωνικής δύναμης, της δύναμης της εργασίας.

Αυτή την ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ δεν την εκχωρούμε σε κανέναν. Είναι η δύναμη, η δυναμική, η ελπίδα, η προοπτική μας.

Όσο γρηγορότερα το αντιληφθούν ποικιλώνυμα «κέντρα» και «κύκλοι» είτε κυβερνητικοί, είτε αντιπολιτευόμενοι, είτε παντός τύπου καλοθελητές σε διατεταγμένη υπηρεσία, είτε οι τηλεοπτικοί - και όχι μόνο - διαμορφωτές της κοινής γνώμης, τόσο καλύτερα. Την επιβράβευση για τη συνδικαλιστική μας δράση δεν την αποζητούμε στα τηλεοπτικά παράθυρα, την αποδεχόμαστε μόνο αν προέρχεται μέσα από τα εργοστάσια, τους κάθε μορφής εργασιακούς χώρους, τα εργοτάξια, τα αμαξιοστάσια και τους εργαζόμενους εκεί.

Η ΠΑΣΚΕ – Συνεργαζόμενοι Αθήνας θα εξακολουθήσει τη θεσμική λειτουργία της χωρίς να δέχεται παρεμβάσεις από κανένα, χωρίς χειραγώγηση από κομματικούς παράγοντες, και ομαδάρχες, χωρίς υποδείξεις. Τις αποφάσεις τις λαμβάνουν και θα εξακολουθήσουν να τις λαμβάνουν τα μέλη της, με την τήρηση όλων των κανόνων δημοκρατικής λειτουργίας.

Οι «άνωθεν» εντολές, οι παρεμβάσεις, οι διασπαστικές προσπάθειες που στόχο έχουν να μας φιμώσουν και να καταστείλουν τη δράση μας, θα απαντηθούν από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τους Συνέδρους τους.

Με την παρέμβασή μας αυτή οριοθετούμε τις θέσεις μας και την τακτική μας απέναντι σε όλους: κυβέρνηση, αντιπολίτευση, συνδικαλιστικές παρατάξεις. Κυρίως όμως ξεκαθαρίζουμε προς όλους τους εργαζόμενους -είτε στήριξαν ΠΑΣΚΕ –Σ είτε όχι - πως θα ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ να ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ γιατί αυτό πιστεύουμε!

____________________

Πιστεύουμε, επιδιώκουμε και αγωνιζόμαστε για τη σφυρηλάτηση ενός Συνδικαλιστικού Κινήματος Μαζικού – Ταξικού – Πολιτικοποιημένου – Αυτόνομου, στην υπηρεσία των εργαζομένων, της κοινωνίας και του τόπου. Τμήμα του ευρύτερου δημοκρατικού – προοδευτικού κινήματος που συνενώνει κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις με όραμα και στόχο τις αρχές της ελευθερίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της εθνικής ανεξαρτησίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της κοινωνικής απελευθέρωσης.

Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι ΜΑΖΙΚΟ: όταν δεν αποτελεί υπόθεση των «επαγγελματιών» και των ειδικών, αλλά όταν στους κόλπους του εκφράζονται και δρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι ανεξαρτήτως επαγγέλματος, οικονομικού και μορφωτικού επιπέδου, φυλής, θρησκεύματος, πολιτικών αντιλήψεων και κομματικών προτιμήσεων ή εντάξεων.

Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι ΤΑΞΙΚΟ: Όταν εκφράζει τα ανεξάρτητα συμφέροντα των δυνάμεων της εργασίας για τη βελτίωση του επιπέδου και της ποιότητας των όρων εργασίας και διαβίωσης και αγωνίζεται για την κοινωνία αλληλεγγύης και δικαιοσύνης όπου οι δυνάμεις της μισθωτής εργασίας θα έχουν το ρόλο που τους ανήκει, ισχυρό ρόλο σε μία κοινωνία συνοχής.

Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟ: με την έννοια ότι δεν εμφορείται από συντεχνιακές αντιλήψεις και πρακτικές αλλά εντάσσει στη δράση του ευρύτερους κοινωνικούς στόχους συγκροτώντας συμμαχίες με κοινωνικές δυνάμεις που οι επιδιώξεις τους είναι συμβατές, ίδιες ή ταυτόσημες με αυτές των δυνάμεων της εργασίας.

Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι ΑΥΤΟΝΟΜΟ: στο μέτρο που δεν εξαρτάται από κόμματα, εργοδότες, κράτος ή κυβέρνηση, δεν χειραγωγείται και δεν εντάσσει την στρατηγική και την τακτική του σε σχεδιασμούς εκτός των γραμμών του. Είναι ΑΥΤΟΝΟΜΟ στο μέτρο που έχει ρόλο και λόγο. Που αναπτύσσει τη δική του στρατηγική και την υποστηρίζει με τακτικές που εκπορεύονται από τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους.

Η ΠΑΣΚΕ- Συνεργαζόμενοι Αθήνας, αντιλαμβάνεται ότι την εποχή της κρίσης και της κατάρρευσης των προσδοκιών, οι θεσμικές εκφράσεις της κοινωνίας συγκεντρώνουν –όχι άδικα- το θυμό της κοινωνίας.

Τα Συνδικάτα δεχόμαστε πιέσεις αλλά και έντονη κριτική αμφισβήτησης, η οποία μάλιστα καλλιεργείται και εντείνεται από το οικονομικό – πολιτικό κατεστημένο, μέσα από τα όργανα που διαθέτει και που δεν είναι άλλα από μερίδα «επώνυμων» κονδυλοφόρων και «παπαγάλων».

Η αλληλεγγύη, η οργανωμένη πάλη, η συντονισμένη δράση, η ένωση των δυνάμεων της εργασίας, στοιχεία που εκφράζονται από τα Συνδικάτα, δεν είναι το πρόβλημα. Τα Συνδικάτα είναι η λύση στο πρόβλημα!

Το ισχυρό «αντίπαλο δέος» στην πολιτική των μνημονίων είναι το Συνδικαλιστικό Κίνημα και η Εργατική Τάξη. Τα Συνδικάτα πρέπει άμεσα να βρεθούμε στην πρωτοπορία της οργάνωσης των μαζικών κοινωνικών αντιδράσεων. Αυτός είναι ο ιστορικός μας ρόλος, αυτό οφείλουμε να οργανώσουμε και να υπηρετήσουμε.

Τις όποιες αδυναμίες, αντιφάσεις, προσωπικές διαδρομές σε βάρος της συλλογικότητας, οφείλουμε να τις αναγνωρίσουμε, να τις διορθώσουμε, ή να τις υπερβούμε και να ανταποκριθούμε ΑΜΕΣΑ στις ανάγκες και τις απαιτήσεις των συνάδελφων μας.

Η ΠΑΣΚΕ – Συνεργαζόμενοι Αθήνας είναι αταλάντευτα αντίθετη σε κάθε προσπάθεια, θέση ή άποψη σύμφωνα με την οποία οι Συνδικαλιστικές Οργανώσεις μπορούν ή οφείλουν ν’ αναλαμβάνουν καθήκοντα κομμάτων. Ούτε η εσωτερική συγκρότηση των Συνδικαλιστικών Οργανώσεων το επιτρέπει, ούτε έχουν την κοινωνική νομιμοποίηση γι’ αυτό.

Οφείλουμε λοιπόν να αναγνωρίσουμε ότι:

§        Ο κομματισμός και η έντονη παραταξιοποίηση δρουν ανασταλτικά στην ενωτική και αποτελεσματική λειτουργία των συνδικάτων

§        Ο συντεχνιασμός, δηλαδή η ενασχόληση αποκλειστικά με την επιχείρηση ή τον κλάδο όσων δεν έχουν ή αδυνατούν να συγκροτήσουν δομές αντιπροσώπευσης και διαπραγμάτευσης (πχ συνταξιούχοι, επισφαλώς εργαζόμενοι κ.α) σε συνδυασμό με την υπαρκτή γραφειοκρατία λειτουργούν αποτρεπτικά στην ενότητα όλων των εργαζομένων.

§        Ο κατακερματισμός των δράσεων και των Αγώνων, όπως επίσης η έλλειψη έκφρασης αλληλεγγύης σε χώρους και εργαζόμενους που στοχοποιούνται από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική, αδυνατίζουν την αντίδρασή μας.

Ως εκ τούτου υπάρχει ευρύτερη απαίτηση, τα συνδικάτα να οργανώσουν τις δράσεις και τις αντιδράσεις των εργαζομένων με πολλούς και ποικίλους τρόπους που θα κορυφώνονται με κλαδικές ή γενικές απεργιακές κινητοποιήσεις. Βρισκόμαστε σε πόλεμο και οφείλουμε στις γενιές του σήμερα και του αύριο να κάνουμε αγώνες διαρκείας με όρους ενότητας, συνοχής, συσπείρωσης δυνάμεων και αλληλεγγύης.

          Εμείς σαν παράταξη επενδύουμε στη ΛΥΣΗ και όχι στο ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Δεν επαναπαυόμαστε στην γενικόλογη καταγγελία των μνημονίων, αφήνοντας ουσιαστικά να εφαρμόζονται ως έχουν και επιτρέποντας στο «σύστημα» να ισχυρίζεται ότι τα μνημόνια και η λιτότητα είναι μονόδρομος.

Ο αγώνας μας μπορεί και πρέπει να έχει ως γενικό παρανομαστή τις ασκούμενες αντεργατικές πολιτικές.  Με συγκεκριμένη στόχευση και συγκεκριμένα αιτήματα. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ και ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

·     Το δικαίωμα στη συλλογική διαπραγμάτευση και την προστασία των Σ.Σ.Ε.

·     την προστασία των ανέργων και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

·     το σταμάτημα του διαχωρισμού των εργαζόμενων σε παλιούς και νέους.

·     τον καθορισμό κατώτερου μισθού που θα διασφαλίζει ανεκτό και αξιοπρεπές επίπεδο ζωής και ο οποίος θα είναι αποτέλεσμα συλλογικής διαπραγμάτευσης και όχι επιβολής υπουργικής απόφασης βασισμένης σε οικονομικά και οικονομίστικα μεγέθη.

·     την ενίσχυση των χαμηλοσυνταξιούχων με την άμεση επαναφορά της 13^ης και 14^ης σύνταξης.

·     την επαναφορά των δώρων Χριστουγέννων – Πάσχα και του επιδόματος αδείας σε όλους τους εργαζόμενους.

·     μια πραγματική φορολογική μεταρρύθμιση που θα κατανέμει δίκαια τα βάρη.

·     την ενίσχυση των χαμηλόμισθων και την προστασία του εισοδήματος των εργαζομένων.

·     την ενίσχυση του Εργατικού Δικαίου έτσι ώστε να προστατεύονται οι εργαζόμενοι από την κάθε λογής εργοδοτικές αυθαιρεσίες, που έχουν ως πρόσχημα την οικονομική κρίση.

·     τη δημιουργία – σε συνεργασία με δήμους και άλλους φορείς – δομών και δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης.

·     τη δημιουργία ενός εύρωστου καταναλωτικού κινήματος των εργαζομένων που στόχο θα έχει την πάταξη της αισχροκέρδειας και την ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης με το κτύπημα της ακρίβειας.

·     την υπεράσπιση των Δημόσιων Επιχειρήσεων και των κοινωνικών αγαθών που αποδίδουν και την διασφάλιση του κοινωνικού πλούτου.

·     τη δημιουργία μηχανισμών ελέγχου και καταπολέμησης της ανασφάλιστης εργασίας.

·     τη σταθερή και πλήρη εργασία για όλους.

·     τη δραστική μείωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων και στρατιωτικών δαπανών, οι οποίες μάλιστα κατ’ εντολή των δανειστών οδηγούνται σε συγκεκριμένους οίκους του εξωτερικού αφανίζοντας με αυτόν τον τρόπο την εγχώρια Αμυντική μας Βιομηχανία και αυξάνοντας την εξάρτησή μας από τις δάνειες δυνάμεις.

·     την ενίσχυση των κοινωνικών θεσμών και ΔΗΜΟΣΙΩΝ παροχών ΥΓΕΙΑΣ, ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ.

·     την προστασία των οικονομικών μεταναστών που γίνονται στόχος επιθέσεων φασιστοειδών στοιχείων, ενώ είναι ταυτόχρονα και θύματα κάθε εργοδοτικής αυθαιρεσίας (αμοιβές εξαθλίωσης, αδήλωτη εργασία, εξοντωτικά ωράρια εργασίας κλπ).

Η παράταξή μας, επισήμανε ότι η λιτότητα και τα μνημόνια οδηγούν τη χώρα, την οικονομία και τους πολίτες σε ένα σπιράλ θανάτου, σε ένα σπιράλ ύφεσης και φτώχειας, χωρίς να δίνουν καμία προοπτική διεξόδου.

Τη χώρα δεν την συγκροτούν άψυχα αντικείμενα, στατιστικές και αριθμοί. Τη συγκροτούν άνθρωποι, πολίτες, εργαζόμενοι που μοχθούν σκληρά, που δεν απομυζούν παρασιτικά τον πλούτο της, αλλά τον δημιουργούν.   Αυτός ο πλούτος ανήκει και πρέπει να αναδιανεμηθεί δίκαια σε όφελος των εργαζομένων.

Είναι ακραία και ηθικά αντι-σοσιαλιστική πολιτική να επιχειρείται η διάσπαση των ανθρώπων της εργασίας σπέρνοντας το ζιζάνιο του «κοινωνικού αυτοματισμού» δηλαδή να στρέφεται ο ένας εναντίον του άλλου ή ακόμη χειρότερα δημιουργούνται όροι «κανιβαλισμού» με γνώμονα το είδος, την αμοιβή, ή την  ασφάλεια της εργασίας τους.

Να σωθεί η χώρα σημαίνει να μείνουν όρθιοι οι άνθρωποι και η αξιοπρέπειά τους, δηλαδή να διασφαλιστεί πρώτα και κύρια η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ.

Το μέλλον της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας κ.α. έχει κοινό προσδιορισμό και εκ του αποτελέσματος θα κριθεί το μέλλον, αλλά και η κατεύθυνση της Ευρώπης. Απαιτούμε Ευρώπη των λαών και όχι των αγορών!

Αποτελεί δυστύχημα για την Ευρώπη την ώρα που βρίσκεται στη δίνη της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης να έχει μια ηγεσία άκρως συντηρητική και νέο-φιλελεύθερη, η οποία αντί να επιλέξει την δίκαιη ανάπτυξη και την ευημερία, επιλέγει τη λιτότητα και τη δυστυχία. Το πολιτικό βάρος των κυρίαρχων συντηρητικών δυνάμεων της Ευρώπης είναι εντελώς αναντίστοιχο της έκτασης και του βάθους της κρίσης, αλλά και των απαιτήσεων της κοινωνίας.

Όσο σκληρές πολιτικές λιτότητας κι αν επιβάλουν στη χώρα μας και στις άλλες χώρες, η κρίση θα εξελίσσεται με απρόβλεπτες συνέπειες αν δεν αναληφθούν ισχυρές πρωτοβουλίες και δε συναφθούν πολιτικοκοινωνικές συμμαχίες που θα αμφισβητήσουν και θα αποδομούν τις συντηρητικές πολιτικές. Συμμαχίες που θα προτείνουν αναπτυξιακές και προοδευτικές πολιτικές και σε αυτή την κατεύθυνση θα πιέσουν  και θα ωθήσουν σε αναπροσανατολισμό την ηγεσία και τις ηγέτιδες δυνάμεις της Ευρώπης.

Ο νεοφιλελεύθερος «μονόδρομος» έχει αποτύχει οικτρά και στην οικονομία και στην κοινωνία. Παντού οδηγεί στο θνησιγενές μοντέλο των απελευθερωμένων αγορών και των αποκλεισμένων κοινωνιών.

_______________________

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, σύνεδροι,

Οι παραπάνω θέσεις αποτελούν τις δεσμεύσεις μας απέναντι στους εργαζόμενους, είτε μας στηρίζουν, είτε όχι. Οι όροι ΕΝΟΤΗΤΑ και ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είναι στην κυτταρική δομή της παράταξής μας και με αυτές τις αξίες θα στηρίξουμε κάθε συναδέλφισσα, κάθε συνάδελφο - εργαζόμενο ή άνεργο - που δοκιμάζεται και υποφέρει από τις πολιτικές της εξαθλίωσης που μονομερώς ασκούν σε βάρος της τάξης μας, χωρίς να κάνουμε διαχωρισμούς.

Η ΠΑΣΚΕ Αθήνας και οι Συνεργαζόμενες με αυτή δυνάμεις, όπως έπραξε σε όλη της τη διαδρομή, έτσι  και στα τρία τελευταία «πέτρινα» χρόνια, χωρίς διαχωρισμούς, χωρίς ταλαντεύσεις, με σαφή ταξικό – αγωνιστικό προσανατολισμό στήριξε τους εργαζόμενους και τα Σωματεία – μέλη του Ε.Κ.Α.  σε κάθε Αγώνα τους, σε κάθε δράση τους.

Αυτό θα κάνουμε και στο μέλλον, από την επόμενη μέρα της λήξης του 28^ου Συνεδρίου του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αθήνας.

ΜΕ ΠΙΣΤΗ, ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ

ΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ,

ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΜΑΣ ΚΙΝΗΜΑ!

Για την Γραμματεία της ΠΑΣΚΕ Αθήνας,

Η Γραμματέας

Στάβυ Σαλουφάκου